Ontspannen wandelen met je hond - Leer hier hoe

Mysterieuze symptomen? Dit kan er aan de hand zijn

Vandaag wil ik het hebben over iets wat best vaak voorkomt en waar ook veel misverstanden over bestaan, namelijk allerlei mysterieuze symptomen die je hond kan vertonen waarvoor medisch gezien niet direct een oorzaak te vinden is.

Misschien herken je wel een van de volgende dingen:

      • Een hond die onzindelijk is.

      • Teefjes die maar niet loops worden of heel laat loops worden.

      • Honden die vaak aan hun pootjes likken of bijten en waarbij men een allergie vermoedt maar er geen duidelijk resultaat uit de testen komt.

      • Storingen in het maag-darmstelsel zoals een hond die vaak overgeeft, of diarree heeft die dan weer even weg is en dan weer terugkomt.

      • (De meest bizarre) allergieën die plots de kop opsteken waarvoor niet echt een aanleiding kan worden gevonden.

      • Honden met een slechte eetlust, die je ook niet makkelijk met eten kan motiveren en vaak ook heel kieskeurig zijn als het gaat over snacks of andere lekkernijen.

      • Een hond die misschien zelfs stinkt, veel haar verliest, schilfertjes heeft op de vacht of andere huidproblemen.

      • Een hond die blaas- of urinewegproblemen ontwikkelt.

      • Enzovoort.

    Er zijn heel wat van die mysterieuze symptomen, en vergis je niet, dan heeft je hond wel degelijk dringend hulp nodig.

    Het jammere is dat we zo’n dingen vaak wel opmerken bij onze honden, en we wel naar de dierenarts gaan als we een medische oorzaak vermoeden, maar dat de symptomen blijven terugkomen. Denk bijvoorbeeld aan een oorontsteking die wordt behandeld, maar nog geen zes maanden later opnieuw opduikt. Dit wordt opnieuw behandeld, maar drie maanden later weer hetzelfde verhaal. Of een hond die van het ene naar het andere voer gaat, en verschillende eliminatiediëten probeert, maar last blijft hebben van maag of darmen. Vaak missen we dan een heel groot stuk van het geheel.

    Maar wat dan gedaan? Stap 1: Don’t freak out! Stap 2: Het is inderdaad belangrijk om het medische stuk te gaan aanpakken.

    Maar wat veel mensen niet weten is dat al deze zaken ook gelinkt kunnen zijn aan stress.

    Nu, er zijn verschillende soorten stress, dus voor je helemaal in paniek raakt: CHILL! In principe is stress helemaal niet slecht. Stress zorgt ervoor dat je hond in leven blijft, maar als hij te veel stress heeft of als het te lang aanhoudt of stress-situaties elkaar te kort opvolgen, kan dit wel serieuze problemen veroorzaken.

    Dit kan tot chronische stress leiden en dat zorgt voor issues.

    Als je hond een stressreactie heeft, zal zijn systeem namelijk alle sluizen openzetten en komen er stresshormonen vrij, zoals adrenaline die energie naar de spieren stuurt zodat hij snel kan reageren; cortisol, testosteron, noradrenaline enzovoort.

    Deze hormonen verschijnen niet uit het niets, ook op momenten dat je hond in rust is, hebben ze hun functie in het lichaam, maar op een ander niveau. Tijdens een stressreactie worden ze echter in heel andere hoeveelheden vrijgegeven zodat het lichaam zoveel mogelijk energie richting een overlevingsreactie kan sturen. Deze overlevingsreactie zijn de vier F’s: fight, flight, freeze en fiddle about of fidget. Hier kom ik een andere keer nog op terug.

    Het komt er dus op neer dat tijdens een stressreactie alle andere processen die op dat moment niet strikt noodzakelijk zijn om te overleven, onderdrukt worden. En dat is een heel belangrijke om te onthouden.

    Want dat wil ook zeggen dat op het moment dat je hond bijvoorbeeld uitvalt en jij met je koekje staat te zwaaien, het hele maag-darmstelsel even helemaal onderdrukt wordt en niet aan de orde is voor de acute overleving. Al zijn energie gaat dus naar een fight. Of als hij ergens heel hard van schrikt, en het op een lopen zet, ja dan worden alle bronnen en alle energie in zijn lichaam naar de spieren gestuurd zodat hij heel snel kan vluchten. Dat is dus niet het moment om te gaan aanschuiven aan een buffet … het lichaam heeft dan echt geen energie over voor de spijsvertering of het immuunsysteem.

    Stress zorgt ervoor dat je overlevingskansen groter worden. That’s the whole point.

    Wat is dan het probleem? vraag je je misschien wel af:

    Wel, je hebt zelf misschien ook al gemerkt dat je na een heftige stressreactie nog een tijdje met de bibber zit; dit is voornamelijk adrenaline die nog uit je systeem wordt gefilterd. Verschillende processen tijdelijk onderdrukken, vergt echter gigantisch veel energie van je lichaam. Dus is het logisch dat het lichaam daar achteraf van moet recupereren, en die recuperatie kan een tijdje duren. En precies daar ligt bij onze honden ook vaak het probleem. Als je ’s morgens een rondje gaat wandelen en je hond wordt met allerlei prikkels geconfronteerd én hij voelt zich misschien al niet helemaal peachy omdat hij ergens pijn heeft én tijdens de middagwandeling komen jullie opnieuw superveel honden tegen en valt hij vier keer uit én in de namiddag komt er bezoek over de vloer én een paar uur later ga je weer wandelen en gaat je hond volledig uit zijn dak …

    Ja, dan kun je er gewoon van uitgaan dat zijn lichaam te weinig heeft kunnen recupereren en de normale lichaamsfuncties te vaak werden onderdrukt. Daar zit het gevaar; want hierdoor zijn er gigantisch veel honden die aan chronische stress lijden.

    Dit kan echt een vicieuze cirkel worden. Let me explain aan de hand van een voorbeeld:

    Denk aan het slaap-waakritme. ’s Ochtends krijg je een cortisolpiek waardoor je wakker wordt en doorheen de dag zakt dit weer zodat je ’s avonds kan slapen. Maar als je overdag veel stresspieken krijgt, is het logisch dat het cortisolniveau niet voldoende is kunnen zakken tegen de tijd dat je gaat slapen … en here we go … Zo krijg je onvoldoende kwalitatieve slaap, iets waar we het vorige keer ook al over hebben gehad.

    Daardoor kan je niet optimaal herstellen, en kan je de prikkels die je tijdens de dag bent tegengekomen niet optimaal verwerken. Dat wil ook zeggen dat wanneer je de dag erna opstaat, je al vatbaarder bent voor stress en daardoor alles nog heftiger zal binnenkomen. Hoe heftiger iets binnenkomt, hoe sneller je daar dan ook weer een stressreactie op zal krijgen én hoe meer stressreacties je op een dag zal krijgen. En hoe meer stress die dag, hoe minder goed je weer kan slapen ’s nachts …

    Get it?

    Dit is dus echt een hele lastige, maar een van de redenen waarom je bij dit soort onverklaarbare symptomen heel vaak in een never-ending cycle belandt.

    Je pakt vaak wel het medische luik aan, maar aan de onderliggende oorzaken van de stress is niets veranderd. Als je daar niet aan gaat werken, dan wordt het lichaamssysteem steeds opnieuw onderdrukt en blijft het in disbalans.

    In the long run — en ik spreek uit ervaring, we hebben dit met Nala ook allemaal meegemaakt — zal je hierdoor vaak heel veel geld verspillen aan allerlei onderzoeken, voer, behandelingen en diëten. Want zolang je niet op al die verschillende invloeden gaat werken, zal je er nooit volledig komen. That’s the hard truth.

    Ook als mensen zeggen dat al je problemen opgelost kunnen worden als je gewoon een beetje traint … no offence, maar for the love of god: run! Tenzij je hond echt helemaal geen problemen heeft, kan je niet alles oplossen met één of twee gemakkelijke trainingsplannetjes. Van zodra we spreken over honden die uitvallen, reactief zijn enz., dan is stress een van de factoren waar je sowieso rekening mee moet houden.

    Als een hond uitvalt en je ervoor zorgt dat hij op dagdagelijkse basis al wat meer ontspannen door het leven kan gaan, dan kan je ook daar een vicieuze cirkel creëren. De hond gaat zich namelijk beter voelen, en als hij zich thuis beter voelt en kwalitatief betere slaap krijgt, dan kan hij ook beter tegen prikkels van buitenaf. Hij wordt dus weerbaarder in moeilijke situaties, er komt meer marge en veerkracht. En dan kan het zijn dat je hond op een dag opeens een andere hond passeert en hij niet uitvalt, zonder dat je al hebt getraind. Wauw!

    Ik beweer zeker niet dat je nooit geen training meer nodig zal hebben, want dat is uiteraard niet het geval.

    Maar het is wel zo dat je hierdoor een positieve vicieuze cirkel kan bereiken, dat je minder explosies zal zien op een dag, dat het stresslevel van je hond daalt, dat hij beter zal slapen en daardoor stressbestendiger wordt. En als gevolg hiervan zal hij ook opnieuw beter kunnen leren en that’s the whole point, isn’t it! Want als je hond weer beter kan leren, dan kunnen we echt met onze training beginnen.

    Dus, om nog even te herhalen. Stap 1: ga naar de dierenarts, like yesterday. En stap 2: ga echt kijken naar stress. Ik heb de indruk dat daar een beetje een taboe op rust, dat baasjes vaak denken dat ze gefaald hebben als hun hond chronische stress heeft. Echt, that’s not the case! Je faalt niet als hondenouder omdat je hond chronische stress heeft of welk gedrag dan ook vertoont. Het ligt nooit slechts aan één factor, chronische stress komt niet door één dingetje dat jij misschien niet 100% hebt gedaan. Het is echt een combinatie van verschillende factoren, en zoals ik al in vorige podcasts hebt gezegd, en ik blijf het herhalen tot het in je bolletje doordringt:

    Als het allemaal zo simpel was en je alles wat er met je hond gebeurt, hoe hij zich voelt en gedraagt onder controle had, then everyone would be doing it.

    Maar zo simpel is het niet; je hond is een levend wezen en komt met zijn eigen package en daar moeten we het mee doen.

    Dus als je met een aantal medische dingen zit waar je niet goed uit geraakt, ga dan please ook eens kijken naar het gedragsmatige. Ga echt kijken naar wat je hond nu nodig heeft. Dat is goud waard.

    Bij de vorige editie van het Relaxing Reactivity Programma merkte ik dat heel veel honden “opeens” beter kunnen slapen, “opeens” beter eten, “opeens” minder last hebben van jeuk enzovoort. Allemaal zaken die dan “opeens” beter gaan, honden die “opeens” beter kunnen omgaan met allerlei prikkels. Wat heel logisch is, want als je hond effectief beter in zijn vel zit, dan kan hij gewoon meer aan.

     

    Belangrijk: “beter in zijn vel”, wil hier zeggen zowel fysiek als mentaal, emotioneel én intellectueel. Je moet op alle vlakken inzetten.

    Dat wou ik vandaag delen en ik hoop dat ik je heb kunnen inspireren om naast het medische ook naar andere dingen te gaan kijken om je hond echt op alle vlakken te kunnen helpen. Als je interesse hebt om aan die basis te werken, bekijk dan zeker eens het Relaxing Reactivity Programma, want dat is precies wat we daar van A tot Z doen en tot nu toe zijn de resultaten gewoon fenomenaal. En dat gun ik echt elke hond én hondenouder!

    Ik heb in het programma alles gestopt wat ik doorheen de jaren zelf heb ervaren met Nala én mijn klanten, al mijn expertise en kennis. Ik heb er bewust ook een groepscoachingprogramma van gemaakt omdat ik vaak zie dat je als hondenouder soms een blind spot hebt wat je eigen hond betreft. Of soms kom je er gewoon zelf niet op, want iets weten in theorie én het kunnen toepassen in de praktijk zijn twee heel verschillende dingen. Dan heb je iemand nodig die met een frisse blik kan meekijken en feedback kan geven.

    En zoals mijn klanten al weten: I will not leave you hanging; ik stop niet tot er rust en ontspanning aanwezig zijn want dat is gewoon enorm belangrijk. We zetten dus in eerste instantie in op ontspanning creëren en eventueel afraken van chronische stress. Daarnaast gaan we de basis leggen voor training en hoe je de omstandigheden kunt creëren voor een heel gelukkige hond. Het programma is dus zeker niet alleen voor reactieve of stressy honden, het is geschikt voor elke hond omdat we aan de basis gaan werken die elke hond nodig heeft.

    Dit is best lang geworden, maar zoals je merkt is chronische stress en alles wat daarbij komt kijken echt mijn dada. Dus als je interesse hebt in het programma, check dan zeker de beschrijving en ik zie je graag volgende week weer. ????????⁣ 

    Luister deze aflevering op Apple Podcast!

    Luister deze aflevering op Spotify!